Michael D. Volonakis, THE ISLAND OF ROSES AND HER ELEVEN SISTERS; OR, THE DODECANESE FROM THE EARLIEST TIME DOWN TO THE PRESENT DAY, Macmillan, London, 1922. xxv, 438 s, 17 harita, metin dışında birçok fotoğraf
ve katlanır panorama, 23 x 14.5 cm, bez cildinde. Yunanca’da Dodekanes, Türkçe’de Onikiada olarak tanınan güney Ege adaları üzerine çok nadir bir araştırma. Oniki ada ismini,
Osmanlı Devleti’nın gayrimüslim bölgelerde uyguladığı yönetim şeklinden almıştır. 12’li denen bu sisteme göre her on hane birer
temsilci çıkarır, bu temsilcilerde aralarından bölgeyi yönetecek “12 kişilik bir ihtiyar heyeti” seçerdi. Türkçe “Oniki Ada” ismi ilk önce
Yunanca’ya daha sonra birebir çevirilerek diğer batı dillerine girmiştir. “Oniki Ada” denilen adalar grubunda, isminin çağrıştırdığı
gibi 12 adet ada yoktur. Sadece büyük olanları sayarsanız 14 ada, büyüklü küçüklü hepsini sayarsanız 20’den fazla ada ve adacık
vardır. Türkler bu adların bazılarını Türkçe’nin hançeresine uydurmuş, bazılarına ise Türkçe isimler vermişlerdir. Rodos ismi olduğu
gibi kalmış; Kasos, Kaşot olmuş; Karpethos, Kerpe; Aliminya, Limoniye; Simi, Sömbeki; Tilos, İlyaki; Nisiros, İncirli; Mandraki,
Yalı; Kos, İstanköy; Astropalya, Koçbaba; Kalimnos, Kilimli; Kharki, Herke olmuş; Patmos, Meis, Chalke, Lipos, Leros ise olduğu
gibi söylenmiştir. Kitap Dodekanes grubunu coğrafyası, etnoğrafyası ve tarihi ile geniş bir şekilde araştırmaktadır. Metin açısından
olduğu kadar görsel olarak da oldukça ‘kuvvetli’ olan kitapta 3 bölüm bulunmaktadır. İlk bölümde adaların coğrafik özellikleri, iklimi,
florası, faunası ve doğal kaynakları, kitabın ana eksenini teşkil eden ikinci bölümde adaların antik devirden İtalyan dönemine kadarki
tarihi ele alınmaktadır. “Dodekanes Medeniyeti” başlıklı son bölümde ise ada halkının tarih içinde değişim gösteren dinî inanışları,
kültürü, ticaret yaşamı, kullanılan sikkeler, spor amaçlı olarak yapılan oyunlar, âdet ve görenekleri gibi konular anlatılmaktadır.
Gayet nadir bir kitaptır.